Een jaar geleden voelde ik met volle overtuiging: het is tijd voor een nieuw pad.
Eigenlijk wist ik dat al langer. Een jaar eerder had ik besloten mijn eigen bedrijf op te zetten naast mijn baan, met het idee de overstap te maken zodra het financieel kon. Maar waar ik niet bij had stilgestaan, was:
- Een bedrijf opbouwen kost tijd. En in een intensief gezin, waar veel van je wordt gevraagd, is tijd soms het meest schaars.
- Wanneer ik ergens voor ga, wil ik er volledig voor gaan. Mijn verlangen om met mijn eigen business bezig te zijn werd steeds groter. En daarmee de motivatie voor mijn baan steeds kleiner.
En dat terwijl ik een fijne baan had, met een geweldige werkomgeving waar vrijheid en vertrouwen sleutelwoorden waren. Ik werkte met fantastische collega’s die mij in uitdagende tijden thuis altijd hebben gesteund. Het voelde veilig en vertrouwd om te blijven.
Tot die ene dag kwam. Een lekke band bij mijn dochter zorgde voor een extreme stressreactie in mijn lichaam. Praktisch was het zo opgelost — met drie kinderen op drie scholen in drie plaatsen is er weleens hulp nodig — maar ik liep de rest van de dag trillend door het huis. Compleet van de leg.
En ik wist: het moet anders.
Ineens zag ik het helder: ik kan de sprong wagen. Mijn bedrijf mag de hoofdfocus worden. En mocht het financieel nodig zijn, dan vind ik wel werk erbij. Ik ben zeker niet te beroerd om te werken; ik weet wat ik kan en vind veel leuk.
De dag erna vertelde ik mijn man wat er in me speelde. Hij stond direct achter me, iets waar ik hem ontzettend dankbaar voor ben. Nog weer vier dagen later, in mijn jaargesprek, vertelde ik dat mijn doel voor 2025 was om uit dienst te gaan. Er werd nog gegrapt dat 31 december óók 2025 was, maar in de rust die ik voelde kon ik zeggen dat dat niet mijn plan was. Deze stap was nodig. Voor mezelf, voor mijn gezin, en misschien ook wel voor mijn werkgever.
In de weken daarna deelde ik mijn besluit met twee vriendinnen. Eén van hen kwam meteen met een mogelijke opdracht. Een aantal weken later bleek dat een perfecte match. Managementassistente vanuit huis op momenten die mij passen: een fijne samenwerking, leuk afwisseling én een stabiele financiële basis.
Mijn eigen bedrijf voelt als mijn speeltuin. Ik probeer uit, val, sta op, leer, groei en ontdek steeds meer over mezelf en wat ik de wereld te brengen heb. Ik had verwacht dat ik me vaker onzeker of alleen zou voelen, maar het tegendeel gebeurde. In korte tijd bouwde ik een warm netwerk op waarin ik kan sparren en reflecteren.
Thuis is er meer rust. Ik kan er volledig voor mijn gezin zijn, juist omdat mijn vuurtje zo gaat branden van alles wat ik doe. Ik laat mijn kinderen zien dat kiezen voor jezelf het beste is wat je kunt doen. Ook wanneer dat heel spannend voelt. Wanneer je dichtbij jezelf blijft en keuzes maakt die daarbij passen, levert dat heel veel moois op.
Mijn gezin is meer dan trots op me en is mijn grootste supporter.
Ik ben ook trots op mezelf. Blij dat ik de stap heb durven zetten. Vol nieuwsgierigheid kijk ik uit naar wat komen gaat. In elk geval blijf ik me inzetten voor een wereld waarin mensen elkaar zien en accepteren voor wie ze zijn.
Oprechte erkenning voor jezelf en anderen.
